Άλλη μια σχολική χρονιά δημιουργίας, έμπνευσης, πολιτισμού εκπνέει. Και ήρθε η ώρα του αναστοχασμού. Η σκέψη με ταξιδεύει και με πάει πίσω στις πρώτες μέρες της σχολικής χρονιάς. Καινούριες φατσούλες πλημμυρίζουν το προαύλιο του σχολείου.

Φρέσκα παιδιά με σφρίγος, ζωτικότητα, ερευνητικά βλέμματα, οι πρώτες εντυπώσεις. Φτάνει η ώρα της παρουσίασης προγραμμάτων στους μαθητές. Γίνεται το κάλεσμα για σύσταση θεατρικής ομάδας ‚και ενώ αρχικά με τη δαμόκλεια σπάθη της τράπεζας θεμάτων πιστεύαμε πως οι συμμετοχές θα ήταν λίγες περίπου σαράντα παιδιά ζητούν να γίνουν μέλη. Τελικά , αφού ορίσαμε από κοινού τους όρους συνεργασίας, οι οποίοι προϋπόθεταν αυστηρά συνεπή προσέλευση στις Κυριακάτικές μας συναντήσεις μένουν 33 παιδιά. Από την αρχή του προγράμματος: 19 – 10 ως το τέλος: 13 Μάη ήταν πιστοί στο ραντεβού της Κυριακής, των αργιών, των εκδρομών, πιστοί στο ραντεβού της πρόβας.

Προσφυγιά & μετανάστευση ήταν οι δύο άξονες πάνω στους οποίους βασίστηκε το έργο, που δεν έφερε την υπογραφή ενός μόνο συγγραφέα, αλλά αποτέλεσε μια προσπάθεια να παρασταθούν ζωντανά κείμενα θεατρικά και λογοτεχνικά, μαρτυρίες, ποιήματα και σκέψεις, Ελλήνων και μη, για να αναδειχθεί η συνεχής αναζήτηση των ανθρώπων, είτε ατομικά είτε συλλογικά, για μια άλλη πατρίδα κάπου αλλού. Αυτή ήταν και η μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε, καθώς έπρεπε να βρεθεί τρόπος να παρασταθούν κείμενα αφηγηματικά. Ωστόσο οι μαθητές ανταποκρίθηκαν σ΄αυτή την πρόκληση.

Ο αρχικός μας στόχος που ήταν η κοινωνικοποίηση των μαθητών και η ανάπτυξη συνεργατικού πνεύματος & πειθαρχίας, η απόκτηση ενσυναίσθησης σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες/​μετανάστες πιστεύουμε ότι επιτεύχθηκε. Έτσι έγινε εφικτό να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά στο επίκαιρο και μείζον θέμα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, να άρουν προκαταλήψεις και στερεότυπα που αφορούν την υπόσταση των «άλλων» και να υιοθετήσουν πνεύμα αποδοχής του διαφορετικού, καθώς αντιλαμβάνονται την κοινή πορεία των ανθρώπων. Επιπλέον οι μαθητές διδάχθηκαν με πιο βιωματικό τρόπο την ιστορία του λαού τους και των προγόνων τους.

Συμπερασματικά, το πρόγραμμα κρίνεται ως ιδιαίτερα πετυχημένο, καθώς οι μαθητές αδημονούν να ανεβάσουν του χρόνου το νέο τους έργο.